اين كانال به تاريخ ايران در عصر قاجاريه اختصاص دارد و نتايج پژوهش هاى اصيل و همچنين اسناد و تصاوير ناب و منحصر به فرد از اين دوره ى تاريخى را به اشتراك مى گذارد
اين كانال به تاريخ ايران در عصر قاجاريه اختصاص دارد و نتايج پژوهش هاى اصيل و همچنين اسناد و تصاوير ناب و منحصر به فرد از اين دوره ى تاريخى را به اشتراك مى گذارد
با عرض تبريك به جناب مجيد عبد امين بابت انتشار مجلد ديگرى از روزنامه ى خاطرات ناصرالدين شاه قاجار (مربوط به وقايع سال هايى پايانى سلطنت)
خواندن اين كتاب را به همه ى علاقمندان توصيه مى كنيم.
https://t.me/Qajarstudies
خوانشِ پشت نويسِ عكس
(از رضا كسروى)
با سپاس از دكتر سامان رفيعا، دكتر فرزان رفيعا و مهندس على يوسفلوئى
این بنده شرمنده رحیمِ* نویسنده در چمن شرف المُلک** حضور داشته این عکس شریف را سرکارِ نتيجة الوزراء العِظام آقای میرزا آقا خان سرتیپ دام مجده در زمانی که نقل مکان فرموده و به حکومت تیلکوه و خورخوره***تشریف می بردند به یادگار سپردند فی ۲۹ محرم ١٣١٥ [قمرى]
این ورقه عکس را به یادگارى خدمت جناب مستطاب، افضل المحققین آقای لسان الذاکرین پيشكش كردم.
الشوق يحرقنى والدمع يغرقنى فهل رأيت غريقاً كان يحترق****
پِى نوشت:
* رحيم: جناب جلالتمآب اجل ميرزا محمد رحيم خان احتشام ديوان (رحيم رفيعا) از نوادگان خاندان حكومتگرِ زنديه؛ پسر ايشان شادروان حسنعلى خان رفيعا در عصر پهلوى به مدير كلى وزارتخانه و رياست شركت ملى فرش ايران رسيد و ضمناً دبير كل خاندان زند بود.
** چمنِ شرف المُلك: دشت و مرغزارى مشهور در اطرافِ مقبره ى ميرزا على اكبر خان اردلان ملقب به شرف الملك در كردستان (مشابه چمنِ سلطانيه در اطراف گنبد سلطانيه ى زنجان)
*** تيلكوه و خورخوره: امروزه همان شهرستان سقّز است در كردستان
**** شاعر عرب حُزن و اندوه قلبى خود را در غم دورى از حضرت مهدى(عليه السلام) چنين بيان كرده است:
قلبى اليك من الاشواق محترق
ودمع عينى من الآماق مندفق
الشوق يحرقنى والدمع يغرقنى
فهل رايت غريقا وهو محترق ؟
و شاعرى پارسى گوى، ابيات فوق را چنين به فارسى در آورده است:
دل ز شوقِ ديدنت سوزد چو عود
از فراقت ديده بارد همچو رود
غرقه در سيلابِ اشك و دل، كباب
كس غريق شعله ور كى ديده بود؟
https://t.me/Qajarstudies