🔸دانشجوی دکتری علم اطلاعات
🔸مدرّس دانشگاه و متخصص محتوا
🔸مدیر پروژهٔ حکمرانی محتوای دانشگاه تهران
🔹کانال آموزشی، با محورهای:
▫️مهارتهای دانشگاهی
▫️مهارتهای پژوهشی و نگارشی
▫️مهارت ترجمه
▫️مطالب تخصصیِ حوزهٔ محتوا
تماس با من:
@rsoleimanipour
🔸دانشجوی دکتری علم اطلاعات
🔸مدرّس دانشگاه و متخصص محتوا
🔸مدیر پروژهٔ حکمرانی محتوای دانشگاه تهران
🔹کانال آموزشی، با محورهای:
▫️مهارتهای دانشگاهی
▫️مهارتهای پژوهشی و نگارشی
▫️مهارت ترجمه
▫️مطالب تخصصیِ حوزهٔ محتوا
تماس با من:
@rsoleimanipour
▫️مهارتهای زندگی
زندگی در هزارهٔ سوم نسبت به گذشته، دشواریها و پیچیدگیهای بیشتری دارد و برای غلبه بر این دشواریها و پیچیدگیها، مهارتهای ویژهای لازم است. هر یک از ما فارغ از شغل و حرفه و تحصیلات و جایگاه اجتماعی، برای روبهرو شدن با مسائل و چالشهای روزانهٔ زندگی، بهویژه چالشهای ذهنی، روانی، و ارتباطی، به مهارتهای گوناگونی نیاز داریم. به این مهارتها «مهارتهای زندگی» یا «Life skills» میگویند. سازمان بهداشت جهانی در سال ۱۹۹۷ با انتشار سندی با عنوان «برنامهٔ بهداشت روانی» مهمترین مهارتهای زندگی را به شرح زیر معرفی کرده است:
۱. مهارت تصمیمگیری
۲. مهارت حل مسئله
۳. مهارت تفکر خلاق
۴. مهارت تفکر نقادانه
۵. مهارت برقرای رابطهٔ مؤثر با دیگران
۶. مهارت برقراری روابط بینفردی سازگارانه
۷. مهارت خودآگاهی
۸. مهارت همدلی با دیگران
۹. مهارت رویارویی با هیجانها مانند غم، خشم، و شادی
۱۰. مهارت رویارویی با استرسها
آموزش مهارتهای زندگی، راهکاری بنیادی برای گسترش بهداشت ذهنی و روانی افراد، بهبود روابط انسانی، و توسعهٔ رفتار سازگارانه و مثبت در میان افراد جامعه است. این مهارتها تأثیری شگرف بر بهبود کیفیت زندگی ما میگذارند و لازم است برای یادگیری و تمرین مداوم آنها تلاش کنیم. هر یک از این مهارتها را در پستهای دیگری، بیشتر معرفی میکنم.
#مهارتهای_زندگی
▫️روحالله سلیمانیپور
▫️۱۷ تیر ۱۳۹۶
@soleimanipur
▫️اتفاق
واژهٔ «اتفاق» با آن که در زبان عربی به معنی «همراهی» است، در زبان فارسی به معنیِ «رویداد غیرمنتظره و پیشبینینشده» جا افتاده است و به کار میرود؛ اما نمیدانم چرا در سالهای اخیر، این واژه را در گفتار و نوشتار، نابجا و نادرست، برای «رویداد پیشبینیشده و برنامهریزیشده» استفاده میکنند. مثلا مجری تلویزیون میگوید «امشب قرار است اتفاقهای بسیار خوبی در برنامهٔ ما بیفتد.» یکی نیست به مجری بگوید وقتی خودت میگویی «قرار است...» پس دیگر «اتفاقْ بودنش» چیست؟ باید بگویی «امشب قرار است برنامهٔ بسیار جذابی برای شما داشته باشیم.» یا مثلا گزارشگر تلویزیون از وزیر میپرسد «امسال برای توسعهٔ سلامت، چه برنامههایی قرار است در کشور اتفاق بیفتد؟» وقتی میگویی «برنامه» و میگویی «قرار است...» پس دیگر «اتفاق» نیست و نباید واژهٔ اتفاق را برای آن به کار ببری، باید بگویی «امسال برای توسعهٔ سلامت در کشور، چه برنامههایی دارید؟» یا مثلا در روزنامه مینویسند «هر ساعت ۱۹ طلاق در کشور اتفاق میافتد.» بیتوجه به این که طلاق اتفاق نمیافتد؛ زن و مرد تصمیم میگیرند و از هم جدا میشوند؛ کاملا برنامهریزیشده و غیراتفاقی. پس باید نوشت «هر ساعت در کشور، ۱۹ زوج از یکدیگر طلاق میگیرند.»
اندکی دقت کنیم و واژهها و عبارتها را در جای درستشان به کار ببریم. درست بگوییم و درست بنویسیم تا درست بفهمیم و درست بفهمانیم. زبان را پاس بداریم.
#درستگویی
#درستنویسی
▫️روحالله سلیمانیپور
▫️۱۵ تیر ۱۳۹۶
@soleimanipur
🔹دریافت پیدیاف شمارهٔ ۷ «مشق ترجمه»:
t.me/soleimanipur/122
🔹دربارهٔ «مشق ترجمه»:
t.me/soleimanipur/58
🔸انتشار: دوشنبهها و چهارشنبهها
#مشق_ترجمه
▫️روحالله سلیمانیپور
@soleimanipur
▫️مشق ترجمه (۰۰۷)
🔸مقابله و بررسی گزیدهٔ بهترین ترجمهها با متن اصلی آنها
🔹یادگیری و تمرین ترجمه
▪️انتشار: دوشنبهها و چهارشنبهها
#مشق_ترجمه
▫️روحالله سلیمانیپور
▫️۱۴ تیر ۱۳۹۶
@soleimanipur
🔹نوشتاردرمانی
🔸ژیلی بولتون و همکاران
🔸مترجم: مهشاد محمدنوری
🔸دانژه (۱۳۹۲)
▫️روحالله سلیمانیپور
▫️۱۴ تیر ۱۳۹۶
@soleimanipur
🔹نگارشدرمانی (نوشتن: راهی به سوی آرامش)
🔸سوزان زیمرمان
🔸مترجم: حسین نیر
🔸بهنشر (۱۳۸۹)
▫️روحالله سلیمانیپور
▫️۱۴ تیر ۱۳۹۶
@soleimanipur
▫️نوشتندرمانی
نوشتن هم مانند خواندن، جنبهٔ درمانگرانه دارد و میتواند حال آدم را خوب کند. البته نه از نوع نوشتنِ مقالههای کلاسی و پایاننامههای تحصیلی که به جای آرامش، اضطراب و استرس میآورد و کابوس روزها و شبهایمان میشود؛ بلکه نوشتنی فارغ از پرسش و موضوع، و رها از قید و بند درستنویسی و دستور زبان؛ نوشتن از خود و برای خود و با هدف شناخت خود؛ نوشتن از افکار و احساساتی که ذهن و روانمان را آزار میدهد و تنها با نوشتنش میتوانیم از فشارهای روانی بکاهیم و به آرامش درونی برسیم.
در کنار کتابدرمانی یا «Bibliotherapy»، سالهاست روانشناسان، حوزهٔ نوشتندرمانی یا «Writing therapy» را نیز به رسمیت شناختهاند و آثار درمانگرانه و شادیآفرینِ «نوشتن» را بهتجربه نشان دادهاند. همانطور که با کتابخواندن میتوان برخی از مشکلات ذهنی، روحی، روانی، و حتی جسمی را درمان کرد، با نوشتن هم میتوان بر بسیاری از این مشکلات و اختلالات فائق آمد.
بیان نوشتاریِ افکار و احساسات، روشی برای نظمدادن به ذهن است و ذهنِ منظم، در حل مشکلات روحی و روانی، چابکی و چالاکیِ بیشتری دارد. این نوع از نوشتن، راهی برای سفر به هزارتویِ درون و شناختنِ زوایای تاریک وجود خویشتن است. وقتی از خاطرهها و گذشتههایمان مینویسیم، خود را بهتر میشناسیم، و شناختِ خود، سرآغاز حل بسیاری از مشکلات ذهنی و روانی است.
زیر نظر روانشناسان یا با استفادهٔ از کتابها و راهنماهایی که در این حوزه منتشر شده است، میتوان از آثار درمانگرانهٔ نوشتن، برای دستیابی به شادی و آرامش برخوردار شد. قدرتِ نوشتن را نباید دست کم گرفت.
#نویسندگی
▫️روحالله سلیمانیپور
▫️۱۴ تیر ۱۳۹۶
@soleimanipur
🔸 سمیم نور (سامانۀ مشابهیاب متون نور)
🔸سامانهای برای کشف سرقت علمی
🔹سمیم نور: samimnoor.ir
🔘سمیم نور چیست؟ samimnoor.ir/view/fa/AboutSamim
▫️روحالله سلیمانیپور
▫️۱۳ تیر ۱۳۹۶
@soleimanipur
🔹فرهنگ املایی خط فارسی
▫️علیاشرف صادقی و زهرا زندیمقدم
▫️فرهنگستان زبان و ادب فارسی (۱۳۹۴)
🔸دریافت رایگان:
📎persianacademy.ir/UserFiles/File/fe1394.pdf
▫️روحالله سلیمانیپور
@soleimanipur
▫️دریافت کتاب رایگان (۴)
🔹فرهنگ املایی خط فارسی (بر اساس دستور خط فارسی، مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی)
🔸علیاشرف صادقی و زهرا زندیمقدم
🔸نشر آثار فرهنگستان زبان و ادب فارسی (۱۳۹۴)
🔸۶۵۹ صفحه
▪️متن معرفی این کتاب در وبسایت فرهنگستان زبان و ادب فارسی:
ازآنجاکه به خاطر سپردن تمام قواعدی که در دستور خطّ فارسی مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی آمده برای همگان امکانپذیر نیست، و از سوی دیگر، عموم نویسندگان، اعم از محقّقان، نثرنویسان، شاعران، ویراستاران، روزنامهنگاران، منشیان و غیره، هنگام نوشتنِ کلمات مرکّب و مشتق و بعضی کلمات دواملایی یا سهاملایی دیگر دچار تردید میشوند، فرهنگستان راه چاره را در آن دید که دست به انتشار یک فرهنگ املایی مبتنی بر قواعد دستور خطّ فارسی بزند و املای کلماتی را که در این دستور به عهدهٔ سلیقه و ذوق نویسندگان گذاشتهبود، تاآنجاکه امکان دارد، بیشتر قاعدهمند سازد، یا شیوهٔ مرجّح خود را ـ در مواردی که کلمه دواملایی است ـ در آن بگنجاند. ازاینرو، مقرّر شد که گروه دستور زبان فارسی مجموعهای از کلمات رایج فارسی امروز را با قواعد دستور خطّ فارسی منطبق و منتشر کند.
فرهنگ املایی خطّ فارسی به کوشش دکتر علیاشرف صادقی و خانم زهرا زندیمقدّم در قریب به ۳۳۰۰۰ مدخل تدوین شده که انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی آن را در ۶۵۹ صفحه و ۱۰۰۰ نسخه، به بهای ۳۰۰۰۰۰ ریال منتشر کردهاست.
🔸دریافت رایگان کتاب از وبسایت فرهنگستان:
📎persianacademy.ir/UserFiles/File/fe1394.pdf
#نگارش_و_پژوهش
#آموزش_مهارت_نویسندگی
#ویرایش
#کتاب_رایگان
▫️روحالله سلیمانیپور
▫️۱۳ تیر ۱۳۹۶
@soleimanipur
🔹دریافت پیدیاف شمارهٔ ۶ «مشق ترجمه»:
t.me/soleimanipur/111
🔹دربارهٔ «مشق ترجمه»:
t.me/soleimanipur/58
🔸انتشار: دوشنبهها و چهارشنبهها
#مشق_ترجمه
▫️روحالله سلیمانیپور
@soleimanipur
▫️مشق ترجمه (۰۰۶)
🔸مقابله و بررسی گزیدهٔ بهترین ترجمهها با متن اصلی آنها
🔹تمرین و یادگیری ترجمه
▪️انتشار: دوشنبهها و چهارشنبهها
#مشق_ترجمه
▫️روحالله سلیمانیپور
▫️۱۲ تیر ۱۳۹۶
@soleimanipur
🔹جستجوی واژهٔ دلخواه در ۲۲ فرهنگ لغت
🔹فارسی، انگلیسی، عربی، ترکی، و ...
🔸واژهیاب: www.vajehyab.com
🔸ربات واژهیاب: @vajehyabbot
▫️روحالله سلیمانیپور
▫️۱۱ تیر ۱۳۹۶
@soleimanipur
▫️مقالههای شایستهٔ خواندن (۲)
🔹عشق، آن شگرفِ شیرین
🔸میرجلالالدین کزازی
🔸مجلهٔ دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تربیت معلم، ۱۳۷۲. شماره ۲ و ۳.
استاد میرجلالالدین کزازی به سرهنویسی و سرهگویی شُهره است؛ اما بهگمانم در سرهنویسی، راه افراط نپیموده است. او در اغلب نوشتههایش، از واژگان اصیل پارسی، اما خوشخوان و مأنوس و آشنا استفاده میکند. این مقالهٔ او دو ویژگیِ ممتاز دارد؛ نخست این که با نثری پاکیزه و آهنگین و دلاویز نوشته شده است و میتواند الگویی مناسب برای پرورش ذهن و زبان و قلم نویسندگان تازهکار باشد؛ و دیگر این که به موضوع رازناک عشق پرداخته و نکتههایی نغز و بدیع در این قلمرو باز گشوده است. پیشنهاد میکنم این مقاله را مانند اثری ادبی و هنری، شمرده و آهسته و آرام، و با قصد لذت بخوانید.
▪️بخشی از این مقالهٔ جذاب و خواندنی:
عشق، این آشناترین آشنای آدمی، این آزمودهترین آزمون وی در درازنای هزارهها چیست که همواره هر زمان که با آن آشنایی میگیرند و در نهانِ نهاد میآزمایندش، نوآیین و شگفتانگیز و بیپیشینه مینماید؟ چرا داستان عشق، داستانی است بارها شنیده و آزموده که از هر زبان که میشنوندش نامکرر و شگرف و شگفتآور فراچشم میآید؟ همان عشق که گرامیترین و گرانبهاترین ارمغان خداوند است به انسان؛ که او را بدان نیک برکشیده است و ارج نهاده است؛ تا از دیگر آفریدگان برتر آید و بر سر آید؛ همان ارمغان که فرشته، با همه پاکی و والاییش، از آن بیبهره مانده است؛ بدانسان که سالار سرمستان و خواجهٔ رندان فرموده است:
فرشته عشق نداند که چیست، قصه مخوان
بخواه جام و شرابی به خاک آدم ریز
🔹میتوانید این مقاله را بهرایگان از پرتال جامع علوم انسانی دریافت کنید و از خواندن آن لذت ببرید:
📎http://www.ensani.ir/fa/content/110077/default.aspx
#مقالههای_شایسته_خواندن
▫️روحالله سلیمانیپور
▫️۱۱ تیر ۱۳۹۶
@soleimanipur
▫️کتابهای شایستهٔ خواندن (۱)
🔹هنر عشق ورزیدن
🔸اریک فروم
🔸ترجمهٔ پوری سلطانی
🔸نشر مروارید ۱۳۶۶
▫️روحالله سلیمانیپور
▫️۱۱ تیر ۱۳۹۶
@soleimanipur
▫️کتابهای شایستهٔ خواندن (۱)
🔹هنر عشق ورزیدن
🔸نویسنده: اریک فروم
🔸مترجم: پوری سلطانی
🔸انتشارات: مروارید
🔸سال نشر: ۱۳۶۶
بخشی از این کتاب با ترجمهٔ هنرمندانهٔ بانوی بزرگ، زندهیاد پوری سلطانی:
آیا عشق ورزیدن هنر است؟
آیا عشق هنر است؟ اگر هنر باشد آیا به دانش و کوشش نیازمند است؟ آیا عشق احساسی مطبوع است که درک آن بستگی به بخت آدمی دارد، یعنی چیزی است که اگر بخت یاری کند، آدمی بدان «گرفتار» میشود؟ مباحث این کتاب کوچک مبتنی بر پرسش اول است، در صورتی که امروز بدون شک اکثر مردم به تعبیر دوم بیشتر معتقدند.
این بدان معنی نیست که مردم عشق را مهم نمیانگارند؛ مردم تشنهٔ عشقند، فیلمهایی که مردم دربارهٔ داستانهای عاشقانهٔ شاد یا غمانگیز میبینند بیشمار است، مردم به صدها آواز مبتذل عاشقانه گوش میدهند. با وجود این بهندرت کسی این اندیشه را به دل راه میدهد که در عشق نیاز به آموختن نکتهها و چیزها دارد.
اساس این رویهٔ عجیب مقدماتی چند دارد که هر یک، بهتنهایی یا همگی مشترکاً، آن را تأیید میکنند. مشکل بسیاری از مردم در وهلهٔ نخست این است که دوستشان بدارند، نه اینکه خود دوست بدارند یا استعداد مهر ورزیدن داشته باشند. بدین ترتیب، مسئلهٔ مهم برای آنان این است که چهسان دوستشان بدارند و چگونه دوستداشتنی باشند. پس راههایی چند برمیگزینند. تا به این هدف برسند. از جمله میکوشند تا به اقتضای موقعیت اجتماعیشان، مردمانی موفق صاحب قدرت و ثروت باشند و این در مورد مردان بیشتر صادق است. زنان بیشتر میکوشند تا با پرورش تن، جامهٔ برازنده و غیره آراسته و جالب بنمایند. هر دو گروه سعی میکنند با رفتاری خوشایند و سخنانی دلانگیز و با فروتنی و یاری به دیگران و خودداری از رنجاندن آنان، خود را در دل مردم جای دهند. زنان و مردان برای محبوب شدن همان راههایی را برمیگزینند که معمولاً برای موفق شدن، «جلب دوستان بیشتر و نفوذ در مردم» توصیه میشود. در حقیقت، آنچه اغلب مردم در فرهنگ امروزی ما از محبوب بودن میفهمند، اساساً معجونی است از مردمپسند بودن و جاذبهٔ جنسی.
علت اینکه میگویند در عالم عشق هیچ نکتهٔ آموختنی وجود ندارد، این است که مردم گمان میکنند که مشکل عشق مشکل معشوق است، نه مشکل استعداد. مردم دوست داشتن را ساده میانگارند و بر آنند که مسئله تنها پیدا کردن یک معشوق مناسب ـ یا محبوب دیگران بودن ـ است که بهآسانی میسر نیست. این طرز تفکر دلایلی چند دارد که گسترش اجتماع کنونی ما سرچشمهٔ آنهاست. از آن جمله است تحولی که در مورد انتخاب معشوق در قرن بیستم به وجود آمده است.
#کتابهای_شایسته_خواندن
#معرفی_کتاب
▫️روحالله سلیمانیپور
▫️۱۱ تیر ۱۳۹۶
@soleimanipur