کانال تلگرام دلنوشته های یک طلبه | محمد رضا دادپور @mohamadrezahadadpour

ðŸ�سفر_نامه_کربلا_مه_کربلا_Û²Û°

بعد از شام و یه کم بررسی التماس دعاها و پیامای تلگرام و سروش، نشستیم با چند از رفقای کاروان گعده گرفتیم و از یافته های اجتماعی کربلا با هم صحبت کردیم.

شاید اگه بخوام خلاصه و تیتروار بگم اینجوری میشه:

۱. از حرم سیدالشهدا علیه‌السلام که بیرون اومدم چشمم خورد به غرفه فروش محصولات فرهنگی از جمله کتب مذهبی، رفتم تو از فروشنده ش سراغ کتابی از آیت‌الله خامنه‌ای و امام خمینی ره گرفتم. جالب بود که از هیچکدوم حتی یک عکس هم نداشت. تازه به عمق تلاشهای برون مرزی خودمان اونهم در کشور هم دین و هم مذهب مان عراق پی بردم. انصافا مسولان مربوطه از این همه تلاش خسته نشن یه وقت چشم بخورن!

۲. از مجموعه ی حرمین و بین الحرمین اومدم بیرون و همینطور که تو پیاده‌رو داشتم قدم میزدم، یهو چشمم خورد به یه خیاطی، اسمش جالب بود: خیاطی خلیج العربی!!!!

از اون جالب تر این بود که روی واژه ی العربی، معلوم بود که قبلا با رنگ مخدوش شده بوده اما این رنگها رو به نظر میومد که بعدا از روی این واژه پاک کردن!

۳. تو پیاده رو اطراف حرمین چیزای دیگه ای هم به چشمم خورد.
مثلا چند سجاده فروش که همگی فقط جنس ترک میفروختند و حتی یه سجاده تولید ایران نداشتند!!

۴. چند سوپری که همگی انواع پفک داشتند اما حتی یک برند ایرانی توشون ندیدم؟!!
یعنی ما حتی نمیتونیم پفک به کشورهای همسایه مون صادر کنیم؟!!!!

۵. یکی از خانمها میگفت که تو همون سوپریهای اطراف حرمین انواع مواد شوینده و بهداشتی آرایشی هم بود. بازم حتی یک مارک ایرانی نتونستم پیدا کنم!!

ولی چرا یک بیسکویت ایرانی پیدا کردم : ساقه طلایی!

۶. سرمیزامون هم موقع غذا ، مارک های ایرانی روی دوغ و پنیر و کره و عسل دیدم اما تو بازار، کمتر لبنیات ایرانی دید�mohamadrezahadadpour