کانال تلگرام آشنایی با ادیان @adyan95

ارتباط جهت تبادل با کانال های بالای ۹کا @y_1396

تعرفه تبلیغات @adyan_admin

 مشاهده مطالب کانال آشنایی با ادیان

توجه: کلیه محتوای این سایت توسط کاربران و کانال های تلگرام درج شده است و سایت هرچیز هیچ مسئولیتی نسبت به آن ها ندارد

پیامبرانی که برای دین مندایی و اصول دینی انها به پیامبری برگزیده شده اند:

1. حضرت ادم
2. حضرت شیتل
3. حضرت نوح
4. حضرت سام
5. حضرت یحیی
بقیه پیامبران که برای هدایت انسانها به راه راست مبعوث شده اند را نیز قبول دارند.

▶️ @adyan95

تشرف رهبر منداییان جهان به نجف اشراف و زیارت بارگاه امام علی (ع)

▶️ @adyan95

VID-20150625-WA0188.mp4

✅ از سری یادداشت های که اعضا برای ما فرستاده اند.

حقوقِ مخالفانِ علی(ع)

از علی نوشتن کارِ ساده ای است. تاریخ با هزارتویِ خویش، از علی جز خُلقِ نیکو بیان نکرده است. علی بن ابی طالب همواره در طولِ زندگانی خود سودایِ عدالتِ دینی و انسانی بود(بحارالانوار،ج۹۷،ص۳۶۴). شاید بتوان مهم ترین سندِ زیستِ اخلاقی در متون دینی را نامه علی(ع) به مالک اشتر نخعی دانست. وی با توجّه به خویِ تندِ مالک اشتر به وی سفارش های مهمی می نماید، پُر رمز و رازترین جملاتِ این چنین هستند : «شعار قلبت را مهر به مردم، دوستی آنان و ملاطفت در حقشان قرار ده . برای رعیت چون حیوان درنده مباش که خوردنشان را غنیمت بشماری، زیرا رعیت بر دو گروهند : یا برادرانت در دین و یا هم نوعانت در آفرینش».

پیامبرِاسلام، علی بن ابی طالب را داناترینِ افراد به اسلام(کنزالعمال،ج۱۱،ص۶۱۴) و قاضی متبحری نسبت به حقوقِ مردمان(فتح الباری،ج۸،ص۱۶۷) دانسته است. بنابر مستنداتِ تاریخی، خلیفه سوّم عثمان بن عفان در زمانِ خلافتِ خویش اشتباهاتِ زیادی را مرتکب شد که باعثِ به وجود آمدن اعتراضاتِ مردمی/ اعتراضِ مدنی گردید، این اعتراضات در نهایت منجر به حصرِ خانه عثمان شد، با این حال علی(ع) این مخالفت های افراطی و محاصره را استبداد و دیکتاتوری می نامید(نهج البلاغه،خطبه۳۰). در این بین علی نه تنها رهبری انقلابیون را برعهده نگرفت بلکه بارها برای مهارِ افراطی ها اقدام کرد هرچند آنان به کمتر از «حذف» رضایت نمی دادند. زمانی که۶۰۰ نفر از مصریان برای اعتراض به خلیفه به مدینه آمدند و با عثمان ملاقات کردند، خلیفه از علی(ع) درخواست نمود که با آنان صحبت کرده و آنان را به آرامش دعوت کند، علی نیز این پیشنهاد را با رویِ گشاده پذیرفت و معترضین را هشدار داد که این اعتراض های آتشین سرنوشت را در مسیری قرار می دهد که آینده ای ندارد(الجمل،ص۱۳۷). حتّی در زمانی که خانه عثمان در محاصره شورشیان قرارگرفت و بارها تلاشِ علی برای رساندنِ آب به خانواده عثمان بی نتیجه ماند، علی(ع)، حسن بن علی و حسین بن علی دو فرزند خویش را به سمتِ خانه عثمان روانه کرد و سفارش نمود که از جانِ خلیفه دفاع کنند و اجازه ندهند که مردم به خانه عثمان وارد شوند، در همین جریان بود صورتِ حسن بن علی از تیغِ شورشیان زخم برداشت و سر قنبر شکست(انساب الاشراف،ج۲،ص۲۸۴). این روشِ علی(ع) دور از انتظار نیست چه اینکه مخالفت با عثمان یک مسئله است و کشتنِ عثمان مسئله ای دیگر. علی روشِ حکومت داری خلفایِ قبل از عثمان را قبول نداشت، و بارها در پنهان(مسند احمد،ج۱،ص۷۵) و عیان(تاریخ دمشق،ج۴۴،ص۲۴۸) از ابوبکر بن ابی قحافه و عمر بن خطاب انتقاد می کرد ولی این انتقادات او را باز نمی داشت از اینکه احترامِ آنان را حفظ کند و به نمازِ جماعتِ آنان قامت ببندد(بحارالانوار،ج۲۹،ص۱۲۷)، او این انتقادات را نیز از عثمان هم داشت «عثمان شیوه بدی در خود کامگی در پیش گرفت و شما هم شیوه بدی در اعتراض داشتید»(نهج البلاغه،خطبه۳۰) ولی در عینِ حال زمانی که خبرِ قتلِ عثمان را شنید واله و غمگین گشت(معادن الجوهر،ج۲،ص۳۵۷). بعد از قتلِ عثمان بن عفان، شورشیان اجازه دفن و تشییع جنازه او را ندادند، سه روز بدن او رها شده بود، و حتی دخترش حق نداشت که برای پدر گریه کند، از غسل و نماز بر بدن او نیز ممانعت کردند(تاریخ یعقوبی،ج۲،ص۷۳) روزِ سوّم علی بن ابی طالب واسطه شده و عده ای را مأمورِ دفنِ عثمان کرد(تاریخ یعقوبی،ج۲،ص۱۷۳).

آن روزهایی که بعضی ها علی بن ابی طالب را در حکومت کردن به عُمر بن خطاب برتری می دادند، خودِ علی(ع) آنقدر در مشورتِ با خلیفه دوّم کوشا بود که عُمَر بقای حکومتِ خویش را به مشاورتِ با علی می دانست(الاستیعاب،ج۳،ص۱۱۰۳) و آن روزهایی که بعد از عثمان مردم خواهانِ خلیفه شدنِ علی بودند از پذیرشِ آن اکراه می کرد(واقعه صفین،ص۱۱۹) و حکومت را از عطسه بُز پست تر می دانست و برایِ خود بهتر می دانست که مشاور و وزیر باشد(نهج البلاغه فیض،خطبه۹۲). ابن طباطبا از امتناعِ بیش از حدّ علی در قبولِ حکومت می گوید(العقدالفرید،ج۴،ص۳۱۸) به گونه ای که علی(ع) می پنداشت مردم او را خواهند کُشت(الغارات،ص۱۳۱). زمانی هم که حکومت را پذیرفت، بیعتِ آزادانه را می پسندید چنانکه وقتی عبدالله بن عُمَر از بیعتِ با علی خودداری کرد و مالک اشتر خواهانِ گردن زدن(اعدام) وی شد، علی تصریح کرد که «من بیعتِ از روی اکراه نمی خواهم»(نهایة الارب،ص۱۰۵).

زمانی که علی(ع) در بسترِ مرگ آرَمیده بود در وصیّت های خود به حسن بن علی سفارش کرد که از آزارِ ابنِ مُلجم مرادی بپرهیزند و او را تنها با یک ضربه قصاص کنند هرچند اگر از اشتباهِ وی درگذرند بهتر است : «اگر من زنده بمانم خود ولیّ خون خود هستم ... اگر ضارب را عفو کنم برای من موجب تقرّب و برای شما حسنه است، بنابر این عفو کنید و از ضارب چشم بپوشید»(بحارالانوار،ج۴۲،ص۲۰۷).

▶️ @adyan95

✔️مالزی بازی ویدئویی نبرد خدایان رابه دلیل تهدیدمذهب ممنوع کرد
▪️به گفته مقامات مالزی، این بازی تایوانی، مذاهب و رهبران مذهبی را مورد بی احترامی قرار داده و اتحاد و هماهنگی نژادی را تهدید می کند.

آشنایی با ادیان

✍غزل معروف استاد شهریار با دست خط خود ایشان در وصف امیرالمؤمنین، حضرت علی (ع)

▶️ @adyan95

آشنایی با ادیان